6 راه برای بهبود سریعتر زخم

 

زخم آسیبی است که باعث بریدگی یا شکستن پوست می شود. اگرچه بیشتر زخم ها با گذشت زمان به طور طبیعی بهبود می یابند، اما راه هایی برای تسریع روند بهبودی وجود دارد.

زخم، بافت های داخلی بدن را در معرض محیط خارجی قرار می دهد. بریدگی، ضربه یا ضربه های دیگر از علل شایع هستند

یک فرد ممکن است بتواند یک زخم جزئی را در خانه درمان کند. با این حال، در صورت آسیب شدیدتر که شامل شکستگی استخوان یا خونریزی زیاد است، باید به دنبال کمک پزشکی باشند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد شش موردی که افراد می توانند برای بهبود سریعتر زخم های خود تلاش کنند و زمان مراجعه به پزشک به خواندن ادامه دهید.

لطفاً توجه داشته باشید که روش های ذکر شده در این مقاله برای بریدگی ها و خراش هایی است که افراد معمولاً می توانند در خانه از آنها مراقبت کنند. زخم های جدی تر یا عمیق تر، نیاز به مراقبت پزشکی دارند.

فردی که زخم باز دارد باید همیشه این مراحل را دنبال کند:

• دست ها را با صابون و آب تمیز بشویید
• جواهرات و لباس ها را از اطراف زخم بردارید
• به زخم فشار وارد کنید تا خونریزی متوقف شود
• پس از بند آمدن خونریزی، زخم را با آب تمیز و محلول نمکی تمیز کنید
• زخم را از نظر اجسام خارجی و کثیفی بررسی کنید
• در صورت امکان، برای جلوگیری از عفونت، پماد آنتی بیوتیک را روی زخم بمالید
• زخم را با یک پارچه تمیز خشک کنید
• زخم را ببندید و یک باند چسب یا باند چسب بزنید

با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، یک فرد باید زخم خود را هر 24 ساعت یکبار بررسی کند. این شامل برداشتن باندها و بررسی علائم عفونت است. پس از آن باید زخم را ضد عفونی کرده، آن را خشک کرده و یک باند چسبی تمیز یا چسب زخم بمالند.

یک زخم بسته که استریل نیست می تواند باکتری ها را به دام بیاندازد و ممکن است باعث عفونت بیشتر شود. بنابراین، اگر زخمی نجس یا زخمی با عفونت دارد، باید آن را باز بگذارد تا پاک کند یا عفونت برطرف شود.

مطالعه بیشتر: همه چیزدر مورد ترمیم کننده

پس از درمان زخم، روش‌های مختلفی می‌توانند باعث بهبودی شوند.

در زیر برخی از روش‌ها و درمان‌های جایگزین وجود دارد که افراد می‌توانند برای بهبود سریع‌تر زخم‌ها تلاش کنند:

1. پماد آنتی باکتریال

یک فرد می تواند زخم را با چندین پماد ضد باکتری بدون نسخه (OTC) درمان کند که می تواند به جلوگیری از عفونت کمک کند. آنها همچنین می توانند به بهبود سریعتر زخم کمک کنند.

یک بررسی از 27 مطالعه مدل حیوانی نشان داد که درمان‌های ضد باکتری نقش مثبتی در کمک به بهبود سریع‌تر زخم‌ها دارند. با این حال، بررسی اشاره کرد که خطر بالای سوگیری در یافته‌ها وجود دارد.

مردم اغلب از پمادهای ضد باکتری OTC برای زخم های جزئی استفاده می کنند، اما ممکن است لازم نباشد. یک فرد ممکن است از ژل نفتی استفاده کند که به عنوان یک مانع برای محافظت از زخم فراتر از یک باند ضد آب عمل می کند.

2. آلوئه ورا

آلوئه ورا گیاهی است از خانواده کاکتوس ها. حاوی ماده ای است که هم از نظر ویتامین ها و هم از مواد معدنی غنی است.

آلوئه ورا حاوی گلوکومانان است، ماده ای که به بازسازی سلولی کمک می کند و باعث می شود بدن کلاژن تولید کند. این ماده پروتئینی است که باعث بهبود زخم می شود.

یک بررسی سیستماتیک در سال 2019 بیان می کند که آلوئه ورا و ترکیبات آن می توانند بهبود زخم را بهبود بخشند. شواهد کلی نشان می دهد که ممکن است برای بهبود زخم سوختگی های درجه یک و دو موثر باشد. بررسی همچنین نشان می دهد که آلوئه ورا می تواند به حفظ رطوبت و یکپارچگی پوست کمک کند و در عین حال التهاب را کاهش دهد و از زخم جلوگیری کند.

فرد می تواند لایه نازکی از ژل آلوئه ورا را روی ناحیه زخم بمالد. آنها همچنین می توانند زخم را با بانداژ آغشته به ژل آلوئه ورا بپوشانند تا به بهبودی کمک کند.

3عسل

عسل دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضد باکتریایی و ضد التهابی است. مردم برای مدت طولانی از این ماده در دستور العمل های سنتی ترمیم زخم استفاده می کردند.

یک بررسی در سال 2016 بیان می کند که تحقیقات آزمایشگاهی نشان می دهد که عسل به طور قابل توجهی سرعت بهبود زخم ها را در حیوانات بهبود می بخشد. همچنین می گوید که تشکیل اسکار را کاهش داده و از رشد باکتری در زخم ها و سوختگی های حاد جلوگیری می کند.

در مطالعه دیگری، به نظر می‌رسد که عسل بهتر از سایر درمان‌ها، زخم‌های با ضخامت جزئی را التیام می‌بخشد، اما باعث عفونت‌های بیشتری در زخم‌های بعد از عمل نسبت به درمان‌های معمولی می‌شود.

یک فرد پس از مشورت با پزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی باید از عسل پزشکی برای زخم های جزئی و عمده استفاده کند.

4. خمیر زردچوبه

زردچوبه ادویه ای است که از گیاهی به همین نام می آید. حاوی کورکومین است که دارای خواص ضد باکتری، ضد قارچی و ضد التهابی است.

یک بررسی در سال 2016 نشان می دهد که زردچوبه می تواند در کمک به بهبود سریع تر زخم ها موثر باشد. این نشان داد که کورکومین موجود در ادویه باعث تحریک تولید فاکتورهای رشد دخیل در روند بهبودی می شود. همچنین نشان داد که کورکومین مدیریت ترمیم زخم را تسریع می کند.

بررسی سال 2019 همچنین نشان داد که کورکومین موجود در زردچوبه می تواند تولید کلاژن را در محل زخم افزایش دهد. همچنین بیان می‌کند که کورکومین باعث تمایز فیبروبلاست‌ها به میوفیبروبلاست‌ها می‌شود که روند بهبودی را آغاز می‌کند و به بهبود سریع‌تر زخم کمک می‌کند.

فرد می تواند زردچوبه را با آب گرم مخلوط کند تا خمیری به دست آید. سپس می توانند خمیر را روی زخم بمالند و آن را با یک باند تمیز بپوشانند.

اگر فردی می خواهد زردچوبه را برای زخم امتحان کند، باید استفاده از آن را به زخم های بسته و جزئی محدود کند. یک آسیب باز نیاز به محصولات درجه پزشکی با تأیید پزشک دارد.

5. سیر

سیر حاوی ترکیب آلیسین است که دارای خواص ضد میکروبی و ضد التهابی است.

بر اساس یک بررسی در سال 2020، چندین آزمایش بالینی اثربخشی سیر را در درمان زخم ها نشان داده است. این بیان کرد که در مطالعات پیش بالینی، عصاره سیر کهنه شده بسته به دوز، پتانسیل بهبود زخم را نشان داد.

مطالعه ای در سال 2018 به استفاده از سیر برای درمان زخم روی موش ها پرداخت. این نشان داد که پماد حاوی 30 درصد سیر در مقایسه با ژل نفتی باعث افزایش رشد فیبروبلاست‌ها می‌شود. فیبروبلاست ها بخشی جدایی ناپذیر از ترمیم بافت هستند، بنابراین استفاده از سیر تاثیر مثبتی داشته و به بهبود سریعتر زخم کمک می کند.

6. روغن نارگیل

روغن نارگیل حاوی ماده مونولورین است که یک اسید چرب با خواص ضد میکروبی است. اسیدهای چرب موجود در روغن های گیاهی نقش مهمی در کمک به بهبود زخم ها دارند. یک فرد می تواند از روغن نارگیل بر روی زخم استفاده کند تا به کاهش خطر ابتلا به عفونت کمک کند.

بر اساس مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۰، روغن نارگیل بکر می‌تواند به بهبود زخم‌های موش‌ها سریع‌تر از موش‌های بدون روغن کمک کند. یک فرد می تواند از این ماده بر روی زخم به عنوان یک مانع برای کمک به کاهش خطر ابتلا به عفونت استفاده کند.

چه زمانی با پزشک تماس بگیرید

یک فرد اغلب می تواند زخم های جزئی را در خانه درمان کند. با این حال، در برخی موارد، زخم ها نیاز به مراقبت پزشکی دارند.

اگر فردی موارد زیر را تجربه کند باید از یک متخصص مراقبت های بهداشتی مراقبت کند:

• زخمی با لبه های بزرگ، عمیق یا دندانه دار، که ممکن است به بخیه و تمیز کردن نیاز داشته باشد
• زخمی که بسته نمی ماند
• زخمی که پر از زباله است که انسان نمی تواند آنها را پاک کند
• زخم ناشی از جراحت ناشی از یک جسم کثیف، زنگ زده یا آلوده
• خون از یک زخم فوران می کند
• زخمی که حتی پس از اعمال فشار به خونریزی ادامه می دهد
• زخم ناشی از گاز گرفتن حیوان یا انسان

همچنین اگر زخمش دچار عفونت شده باشد، فرد باید با پزشک صحبت کند. علائم عفونت زخم عبارتند از:

• درد ها
• ناحیه اطراف زخم گرم است
• زخم ترشح زرد یا سبز می دهد
• زخم بوی نامطبوعی متصاعد می کند
• رگه های قرمز روی پوست اطراف زخم ظاهر می شود
• تب و لرز
• حالت تهوع
• استفراغ

پزشک اغلب از آنتی بیوتیک ها برای درمان زخم مبتلا به عفونت استفاده می کند. همچنین ممکن است فرد نیاز به واکسن کزاز داشته باشد.

افراد همیشه باید کل دوره آنتی بیوتیک را کامل کنند، حتی اگر علائم عفونت دیگر وجود نداشته باشد. این عفونت را به طور کامل درمان می کند و از مقاوم شدن باکتری ها به آنتی بیوتیک جلوگیری می کند.

خلاصه

زخم های باز جزئی ممکن است نیازی به درمان پزشکی نداشته باشند. با این حال، افراد باید زخم را تمیز کرده و با استفاده از یک باند تمیز آن را پانسمان کنند. یک زخم ناپاک ممکن است باعث ایجاد عفونت باکتریایی شود.

هنگامی که زخم تمیز شد، چندین تکنیک برای تسریع روند بهبود وجود دارد. اینها شامل استفاده از پمادهای ضد باکتری، زردچوبه، آلوئه ورا، سیر و روغن نارگیل است.

در صورت بزرگ بودن زخم فرد باید فوراً به دنبال کمک پزشکی باشد. پزشک ممکن است برای بستن زخم و اطمینان از تمیز بودن آن از بخیه استفاده کند.